ulan çok bekledik beee
benim daha çocuğum olmadı ama hani bi çocuk doğar ya onun büyümesini beklersin.konuşması ayrı yürümesi ayrı seni tanıması ayrı heyecanlardır işte arenamız tamda böyleydi benim için.tek tek her noktasını günlerce bilgisayar başında izledim daha gitmek nasip olmadı bi kere geçtik sadece önünden ihtişamını görmek yetti büyülenmek için daha çok işi olmasına rahmen.
ilk koltuğun yerleşimi,çimlerin ilk kısmının döşenişi çatı makaslarının takılma işlemi,tribünlerin yerleşim işlemi o bomboş arazinin ilk halini hatırlayınyınca aslında mimarinin büyüsü seni çekiyor içine keşke mimar olsaydım diyorsun bu hakikatten inanaılmaz bi şey.ali sami yen stadını bırakmak yeteri kadar hüzünlü zaten ama bu hüzün umuyoruz yeni stadda sevince coşkuya dönüşür orada ali sami yenin devam filmlerini izleriz
benim stadım işte lan orası aslan yuvası günlerce hatta yıllarca heyecanla beklediğimiz sığınak.teşekkürler özhan abi,özür dilerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder